O bezdlakom vojvodi, podosta znamo od 90tih (iako ne sve), ali je pomalo zaboravljena vojvodina prošlost (i nestašluci) prije tog razdoblja. Pa da se svi malo podsjetimo, a malo više susjedi s istoka. Vojislav Šešelj rođen. 11. listopada 1954. u Sarajevu. 1. (PRVI) put došao u Beograd januara 1983. godine. Tom prilikom Vuk Drašković pravi intervju sa njim, za “Omladinske novine”. Na pitanje “šta je po nacionalnosti?”, Šešelj je odgovorio: "Jugosloven". Prije toga vojvoda je stigao biti i u ondašnjem SKJ gdje je primljen sa 17 g. 1971. kao priznanje za izuzetno zalaganje na radnoj akciji posle potresa u Banjaluci, i bio tamo 10 g. No dobro, ajmo dalje. Po izlasku iz zatvora u Zenici (((Osuđen je 1984. godine, na isprva 8 godina - a poslije mu je kazna preinačena na dvije godine zbog delovanja sa, kako je navedeno u presudi, „anarholiberalističkih i nacionalističkih pozicija“- (op. mene; ovo zadnje se tad dodavalo političkom osuđeniku) čime je počinio „krivično djelo kontrarevolucionarnog ugrožavanja društvenog uređenja.... i bla bla bla.. advokat mu bio,, gle čuda, VLADIMIR ŠEKS))). i preseljenju u Srbiju, Šešelj postaje član Hrvatskog Sociološkog Društva i drži seriju predavanja u Zagrebu, kao član Hrvatskog sociološkog društva. Početkom 1988. godine, u porti manastira Ljubostinja, Vuk Drašković, Milan Komnenić, Danko Popović i još neki, uče Šešelja kako se krsti po pravoslavnom obredu. On to do tada NIJE znao..........