Svaki put kad neki srpski film doživi veliku gledanost u Srbiji, neizostavno se pojave usporedbe s hrvatskom filmskom industrijom. To se događalo i devedesetih, u vrijeme velikih hitova Srđana Dragojevića “Lepa sela lepo gore” i “Rane”, koji su imali gledanost kakva je u hrvatskim uvjetima bila nezamisliva, dok je hrvatska kinematografija, s nekoliko izuzetaka, štancala nevjerojatno loše, ideološke filmove, koje nitko živ nije gledao. Jedino po čemu je hrvatska kinematografija mogla tad u ovom segmentu konkurirati srpskim filmovima bile su komedije Vinka Brešana: “Kako je počeo rat na mom otoku” i “Maršal”. Ovdje ne treba zanemariti još jednu činjenicu, a to je ideološka mrzovolja kojom je vladajući, desni mainstream gledao na Brešanove filmove, što u Srbiji nije bio slučaj.