Film Igora Mirkovića “Slatka Simona” pomjerio je granice erotskog u hrvatskoj kinematografiji - kad dođe vrijeme njegove TV eksploatacije, neizbježno će dobiti visoki predikat pa igrati u kasni sat, kad crkava naš grad... Film opisivan kao “erotski cyber triler”, “mješavina porno erotike, trilera, socijalne i ljubavne drame” jedinstveni je uradak - erotske scene u njemu, paradoksalno, imaju puni smisao kao ilustracija odsustva erosa, ili ljubavi, u našim životima. To je film o onome što su marksisti zvali “otuđenjem” ili “alijenacijom”. “Slatka Simona” je “Matrix” erotskog podzemlja, emotivne pustinje u kojoj je čovjek, u komunikacijskoj džungli, posve otuđen od drugog čovjeka. Autor je ušao u svijet chatova, u prostoru i vremenu kad ljudi nikad nisu bili bliži jedni drugima (radnja se odvija u Austriji i Hrvatskoj, ali to nije prepreka jer se zbiva u cyber prostoru, “sofort kontakt”). Oni istovremeno nikad nisu bili udaljeniji - nitko od njih nije u nekoj normalnoj, sretnoj vezi. Premda fizički blizu, između njih (nas) su provalije.